U zult maar private banking-cliënt zijn bij Van Lanschot. Een aantal jaar geleden had u een tonnetje of drie over en besloot u bij deze beschaafde, enigszins elitaire bank aan te kloppen. Maar kloppen was niet nodig: nog voordat uw hand de deur raakte, ging deze wagenwijd open. Het voltallige Van Lanschot-team had zich netjes opgesteld in de luxe entree van het kantoor: een menselijke erehaag die, geestdriftig applaudisserend, uw naam scandeerde. Hoera, een nieuwe klant in het pand!
Met weemoed denkt u terug aan die hartverwarmende kennismaking, aan de doos ChateauNeuf-du-Pape met kerst, de golftoernooien, het kaartje op uw verjaardag, de constructieve gesprekken met uw persoonlijke bankier, de met Dom Pérignon gelardeerde nieuwjaarsrecepties (“Gaat het weer een beetje, meneer…?”). Het waren mooie jaren.
Maar er is veel veranderd. De kredietcrisis brak uit, de beurskoersen daalden dramatisch. De waarde van uw beleggingsportefeuille slonk zienderogen. Inmiddels koestert u de hoop dat het ergste achter de rug is. U likt uw wonden: van uw driehonderdduizend euro is nu nog twee ton over. Gelukkig steunt Van Lanschot u door dik en dun en heeft u in de afgelopen jaren een vriendschappelijke band opgebouwd met uw private bankier. Als mannen-onder-elkaar-met-een-borrel-op heeft u op champagnefuifjes persoonlijke gesprekken gevoerd, elkaar amicaal op de schouders geslagen, de beste man is op de hoogte van het lief en leed binnen uw gezin, hij stuurde zelfs een kaartje tijdens de geboorte van uw eerste kleinkind. Samen met uw bankier komt u de crisis wel door; en wat is een tonnetje meer of minder als u onder vrienden bent?
Helaas: het verlies van die honderdduizend euro maakt weldegelijk uit. Gewogen naar de nieuwe maatstaven van de bank bent u te licht bevonden voor private banking. Een persoonlijke behandeling middels een private bankier biedt Van Lanschot voortaan alleen nog aan cliënten met een vermogen boven de 250.000 euro. Het Financieele Dagblad berichtte vorige week dat de ongelukkigen met een vermogen onder de 250.000 euro worden overgeheveld naar VIP Invest, de online vermogensbeheerdienst van Van Lanschot.
Met VIP Invest “kunnen klanten elke dag zelf kijken hoe hun portefeuille erbij ligt”, aldus een woordvoerder van de bank. Dat klinkt een beetje treurig. Met afgrijzen ziet u de toekomst tegemoet: de troosteloze herfstdagen waarop u eenzaam inlogt op uw VIP Invest-account om daar vast te stellen hoe uw portefeuille “erbij ligt”. Nog steeds niet al te best. Zou er ooit nog een dag komen dat u de magische grens van 250.000 euro weer passeert? Dat u in genade wordt aangenomen door uw bank?
U mist de champagne en de golftoernooien. U mist de gesprekken met uw bankier. Om de stilte te doorbreken zet u de radio aan. De stemmen van Herman Brood en Hennie Vrienten vullen de kamer. U hoort nog net het refrein: “Als je wint, dan heb je vrienden.”
Allard Gunnink
Disclaimer
Allard Gunnink is als redacteur werkzaam voor de Beleggers Coöperatie, de beleggingssupermarkt van Nederland. Deze column is niet bedoeld als beleggingsadvies. De auteur kan posities hebben in (beleggingsinstrumenten op) onderliggende waarden die hij beschrijft.
Geachte heer Gunnik,
Het ware beter wanneer u of een onafhankelijke deskundige met een duidelijk “track record”, een degelijke analyse zou maken van het VIP Invest product dat al geruime tijd op de markt is, doch kennelijk nog niet is opgevallen. Met een instapdrempel van 25.000 €, de mogelijkheid om van beleggingsprofiel te veranderen en periodiek bij te storten respectievelijk geld te onttrekken,is dit een beleggingsproduct dat voor velen interessant kan zijn. Uw column draagt in deze beoordeling in het geheel niet bij. Nog geen “onderdeel” van de doelgroep ?