Het heet dat actieve fondsbeheerders het best tot hun recht komen in volatiele tijden. Dan pas kunnen ze hun meerwaarde bewijzen!
Jammer, maar helaas, zo wijzen de cijfers uit. De eerste helft van 2020 mag je best een volatiele, onrustige tijd noemen. Hoe goed deden onze actieve beheerders het? Niet goed. Uit een Spivarapport blijkt dat 45% van de actief beheerde aandelenfondsen in het VK in de eerste helft van 2020 achterbleef bij de S&P UK BMI benchmark. Over een periode van 12 maanden was dat zelfs 49% en over een periode van 10 jaar presteerde tweederde van de actieve aandelenfondsen ondermaats.
In Europa bleef sinds januari 42% van de actieve Europese aandelenfondsen achter bij de S&P 350 benchmark. Over een periode van 5 jaar loopt dit percentage op naar 73%.
Het is dus niet vreemd dat steeds meer beleggers hun zuur verdiende centjes onderbrengen bij passieve fondsen. Actief beheerde fondsen zijn nog steeds de grootste als het om aum gaat, maar ze kennen al vier jaar geen instroom van nieuw geld meer.
Voor actieve beheerders blijven het moeilijke tijden. Hoe kunnen ze hun relatief hoge management fees nog rechtvaardigen?
