Er lijkt iets merkwaardigs aan de hand in onze economie. Al enkele jaren op rij, zien we een terugkerend patroon. Sinds 2010 kondigt zich aan het begin van elk jaar een economisch herstel aan.
Het Griekse probleem is voor Europa welbeschouwd een beperkt probleem. Het gewicht van de Griekse economie bedraagt in het grotere Europese geheel nog geen 2%. Dat is niets vergeleken met Spanje.
De kans dat Griekenland al dan niet gedwongen afscheid gaat nemen van de eurozone, lijkt met de dag dichter bij te komen. De Grieken zelf lijken te geloven dat een afscheid van de euro onvermijdbaar is.
De Nederlandse overheid gaat opnieuw een poging wagen om meer jongeren te interesseren voor techniek en technologie.
De wereld worstelt alweer een aantal jaren met het afbouwen van een berg aan schulden. Dat kost tijd en veel moeite, zoveel is wel duidelijk.
Het ziet er naar uit, dat Griekenland tenminste tot 2015 gered is. Europa is bereid daar Euro 130 miljard voor op tafel te leggen.
Het afgelopen jaar is het Westen weer eens met de neus op de feiten gedrukt. Politieke onrust in het Midden Oosten zorgt voor onrust op de energiemarkten.
In plaats van met één hebben de politici nu te maken met twee conflicten en is de complexiteit alleen maar toegenomen. En dat maakt een soepele oplossing steeds minder waarschijnlijk.
Het is alweer 10 jaar geleden dat Jim O Neill, het toenmalige hoofd Research van Goldman Sachs (GS) het begrip BRIC’s introduceerde. GS werkte uit hoe zij de wereldeconomie zouden gaan beïnvloeden.
