Aandelenkoersen zijn zeer beweeglijk en kenmerken zich door, soms enorme, koersfluctuaties. Veel beleggers worden verrast door de enorme beweeglijkheid van koersen. Wist u bijvoorbeeld dat in een gegeven jaar de kans 21 % is, dat het jaarrendement meer dan 10 % negatief uitpakt? Aan de andere kant is er een kans van 49 % dat het jaarrendement de +10 % overstijgt. Kortom, er is een kans van slechts 30 % dat het jaarrendement tussen de -10 % en + 10 % uitkomt.
Zou het niet mooi zijn als het toekomstig koersverloop op korte termijn een bepaalde mate van voorspelbaarheid in zich zou herbergen. Dit is de ultieme zoektocht voor velen. Als u in staat bent om zelfs maar in beperkte mate het toekomstig koersverloop in te kunnen schatten, dan bent u spekkoper. U zult optimaal gebruik kunnen maken van de koersfluctuaties en u zult weldra een rijk man, of vrouw natuurlijk, zijn.
Ik moet u helaas uit de droom helpen. Vele wetenschappelijke onderzoeken hebben ons geleerd dat toekomstige koersbewegingen op korte termijn onvoorspelbaar zijn. Aandelenkoersen gedragen zich ‘random’ of anders gezegd totaal willekeurig. Natuurlijk zullen er vele beleggers of adviseurs zijn, die u vertellen dat zij wel over een strategie beschikken, waarbij toekomstige koersbewegingen wel voorspelbaar zouden zijn. Laat ik u dit zeggen. Als ik over een dergelijke strategie zou beschikken, dan zou ik die met helemaal niemand willen delen. Waarom zou ik het risico lopen om een dergelijke strategie openbaar te maken?
Zoals gemeld, er zijn talloze onderzoeken geweest naar de voorspelbaarheid van aandelenkoersen. Uit deze onderzoeken blijkt dat op de lange termijn er echter indicatoren zijn, waarbij beleggers de kans op rendement wel aanzienlijk kunt verhogen. Een indicator die de hoogste voorspelbaarheid heeft, is de waardering van aandelen.
De volgende grafiek laat zit duidelijk zien.
Klik op grafiek om te vergroten (opent in nieuw venster)
Op de grafiek ziet u de jaarlijkse rendementen gemeten over een periode van 10 jaar. Op de rechter-as is de waardering afgezet. Hoe hoger het getal, hoe duurder de markt is. Elke puntje staat voor een gemiddeld jaarrendement na tien jaar. Duidelijk is te zien dat er meer negatieve waarnemingen zijn als beleggers zijn ingestapt bij een hoge waardering. Voor de statistici onder ons; er is sprake van een negatieve correlatie.
Het vervelende is dat de tijd een belangrijke rol speelt in deze relatie. Als we de relatie berekenen over een periode van bijvoorbeeld drie jaar, dan blijkt de correlatie ca. 0 te zijn. Met andere woorden, de waardering van aandelen aan het begin van de periode hebben geen significante relatie met het uiteindelijke rendement. Dat klopt ook met mijn eerdere bewering dat koersen op de korte termijn onvoorspelbaar zijn.
Veel beleggers en in de optiek van ons ook veel banken maken de fout door als uitgangspunt te nemen dat beleggen in aandelen altijd een fraai rendement oplevert, als men maar de tijd heeft. Dat is klinkklare onzin!
Ik weet uit eigen ervaring dat vrijwel elke bank in 2001, toen de beurs op haar hoogtepunt stond, haar cliënten Nederlandse aandelen adviseerde. De waardering, uitgedrukt in koers-winst verhouding, bedroeg toen ca. 30. Kijkt u nog een naar de grafiek. Hieruit blijkt dat beleggers, die in het verleden aandelen met een dergelijke hoge waardering hebben gekocht, nauwelijks een realistische kans op rendement hebben, zelfs met een beleggingshorizon van tien jaar.
Dat is dan ook de reden dat ik de waardering als uitgangspunt neemt. Wij verdelen de aandelenmarkten in regio’s, beleggingsstijl en marktkapitalisatie en kijken naar de waarderingen per indeling.
Als blijkt dat een bepaalde regio, beleggingsstijl of marktkapitalisatie te ‘duur’ gewaardeerd is, adviseer ik u hier niet in te beleggen. Hiermee wijk ik af van het beleggingsbeleid van banken. Zij beleggen ten allen tijde in meerdere regio’s, ook al is de waardering zeer duur.
Klik op grafiek om te vergroten (opent in nieuw venster)
Waarderingen kunnen per regio, beleggingsstijl of marktkapitalisatie enorm verschillen laten zien. Dit komt doordat beleggers hun geld beleggen in goed presterende regio’s, stijlen en marktkapitalisaties. Hierdoor lopen de koersen sterk op maar ook het bijbehorende waarderingsniveau. Hoe ‘duurder’ de aandelen worden, des te kleiner de rendementskans. In bovenstaande grafiek ziet u de waarderingen per regio. In 2001 bijvoorbeeld waren Japanse, Europese en Amerikaanse aandelen zeer duur gewaardeerd. Aandelen uit Azië en de opkomende landen waren juist zeer goedkoop. Groeiaandelen waren in deze periode zeer duur, terwijl waarde-aandelen juist weer goedkoop waren. Ook de zogenaamde ‘small-caps’ waren juist in deze periode zeer goedkoop.
Klik op grafiek om te vergroten (opent in nieuw venster)
Bovenstaande grafiek laat de rendementen zien sinds december 2001. Hieruit blijkt dat de regio’s met aan het begin de laagste waarderingen de beste prestaties heeft laten zien. Beleggers die niet achter andere beleggers zijn aangelopen en goed hebben gelet op de waarderingen en de onderliggende winstgroei, hebben in dit zogenaamde verloren decennium, een uitstekend rendement gerealiseerd. Echter de tijd moet het meeste werk doen. In het selectiebeleid van aandelen speelt de waardering dus een zeer belangrijke rol.
Jan de Vries
www.devriesinvestmentservices.nl
Start met Automatisch Beleggen
In Europa zijn diverse nieuwe lockdown-achtige maatregelen van kracht nu het aantal besmetting opnieuw oploopt.
Eind december 2018 bereikte de S&P 500 Bullish Percent Index (BPSPX) een zeldzame oversold-staat. Dat gaf aan dat het sentiment veel te negatief was
Bivakkeren financiële markten op de bodem van het dal? Is het nu tijd om bij te kopen? Voorzichtig, de geschiedenis leert dat plotselinge crashes gevolgd worden door een reeks van naschokken.
Hoe herstelt de economie zich nu het coronavirus op de terugweg lijkt? Zal het gaan in de vorm van een V, een U of een L?
