Europa wordt geplaagd door een dramatische schuldencrisis. Tijdens een Investors Conference in Istanbul brak Heather Arnold echter een lans voor het beleggen in Europese bedrijven. Volgens Arnold, bestuurder en portfolio manager bij vermogensbeheerder Franklin Templeton, biedt Europa op dit moment mooie investeringskansen.
Arnold: “Daar vindt je veel ondergewaardeerde bedrijven. In ieder geval zijn aandelen uit ontwikkelde landen nu een stuk goedkoper dan die uit emerging markets” (bron: Fondsnieuws.nl). Europa als investeringsmarkt, wie had dat nog durven dromen? Het Oude Continent wordt tegenwoordig door velen als een museum beschouwd, een afbrokkelend fort. Je hoeft de berichtgeving over het schuldendrama in Griekenland maar even te volgen om je realiseren dat beleggen in Europa niet het beste idee is. Toch?
Misschien. Maar vanuit het perspectief van Heather Arnold is het niet zo vreemd om juist nu Europa aan te wijzen als beleggingsregio. Arnold spreekt namelijk de waardebeleggers aan. En dat biedt mij de gelegenheid om een belangrijk onderscheid in de beleggingswereld toe te lichten: het verschil tussen groeibeleggen (growth investment) en waardebeleggen (value investment).
Beleggen in groei
Wat is groeibeleggen? De naam verklapt veel: wie belegt in groeiaandelen, selecteert aandelen met veelbelovende groeiperspectieven. De omzet en winst van deze bedrijven zullen -naar verwachting- flink gaan toenemen. Groeiaandelen hebben doorgaans een relatief hoge koers/winstverhouding (de koers van het aandeel gedeeld door de winst per aandeel). Ofwel: beleggers zijn bereid om relatief veel geld neer te leggen voor deze aandelen. Deze hogere prijs zou gerechtvaardigd worden door de groeikansen van de betreffende bedrijven, groei die uiteindelijk kan leiden tot hogere koersen.
Beleggen in waarde
Waardebeleggers richten zich juist op aandelen die ondergewaardeerd zijn. Dit zijn bedrijven met relatief lage koersen ten opzichte van de winst per aandeel (ofwel: een relatief lage koers/winstverhouding). De gedachte is dat ondergewaardeerde aandelen op (lange) termijn alsnog op waarde geschat zullen worden door de markt, ofwel: een stijging van de aandelenkoers.
De oproep van Heather Arnold om te beleggen in aandelen van Europese bedrijven, betreft dan ook ondergewaardeerde aandelen. De huidige schuldenmisère waarin Europa zich bevindt, zet de aandelenmarkten onder druk. Dit betekent dat sommige Europese bedrijven ten onrechte afgestraft worden op de beurs. In dat kader wijst Arnold op Europese bedrijven die wereldwijd actief zijn, en als zodanig niet (alleen) afhankelijk zijn van het economische reilen en zeilen in Europa.
Heeft Arnold gelijk en biedt de schuldencrisis een mooie kans om ondergewaardeerde Europese aandelen in te slaan? Het aardige -of frustrerende- van waardebeleggen is, dat het antwoord op die vraag misschien nog een tijd zal uitblijven. Lange termijnstrategieën, zoals waardebeleggen, kunnen het geduld van beleggers danig op de proef stellen. Hopelijk is dat niet voor niks.
Allard Gunnink
CoBeleggen
Disclaimer
Allard Gunnink is als redacteur en columnist betrokken bij CoBeleggen, een initiatief van de Beleggers Coöperatie. Deze column is niet bedoeld als beleggingsadvies. De auteur kan posities hebben in (beleggingsinstrumenten op) onderliggende waarden die hij beschrijft.
Start met Automatisch Beleggen
De Europese aandelenmarkt heeft het grootste inhaalpotentieel onder de ontwikkelde economieën.
Value investing was bepaald geen bonanza in de afgelopen tien jaren. Aandelen bewogen amper en het rendement op obligaties was verwaarloosbaar.
Een positief gevolg van de pandemie is, dat veel (Amerikaanse) bedrijven een streep hebben gezet door hun inkoopprogramma's van eigen aandelen.
Welke investering is "veilig"? Hoe kunt u risico's vermijden? Deze gedachtegang houdt veel beleggers bezig. De afweging van rendement en koopkracht wordt vaak verwaarloosd.
