TSMC heeft de toch al hoge verwachtingen van analisten overtroffen en boekte een recordomzet van $20,8 miljard in het tweede kwartaal van 2024. De Taiwanese chipmaker heeft een marktaandeel van 90% in de markt voor de meest geavanceerde chips, die vanwege de vooruitzichten van AI in hoge vraag blijven. De top drie klanten van TSMC—Apple, NVIDIA en AMD—nemen ongeveer 40% van de productie af, en er zijn geen tekenen dat de vraag afneemt. Bijna elke nieuwe iPhone en elke nieuwe Blackwell GPU zal een TSMC-chip bevatten.
TSMC investeert $30-40 miljard per jaar, wat resulteert in een concurrentievoordeel dat zeer moeilijk te overtreffen is. De nieuwste 2 nanometer (2nm) chips, die in de tweede helft van 2025 in massaproductie zullen gaan, zullen de efficiëntie verhogen en leiden tot een vermindering van het energieverbruik met 25% tot 30%. Dit zeer winstgevende bedrijfsmodel stelt TSMC in staat om de nieuwste ASML high-NA EUV-machines aan te schaffen voor de daaropvolgende fase van geavanceerde chipproductie, die rond 2028 van start gaat. Voor ten minste de komende drie tot vier jaar zal TSMC moeilijk te evenaren zijn.
Wie of wat zou de opmars van TSMC kunnen stoppen?
Zo bezien dringt de vraag zich op wie of wat de opmars van TSMC zou kunnen stoppen. Twee mogelijke antwoorden zijn: een natuurlijke concurrent of een geopolitieke blokkade. Natuurlijke concurrentie is er op dit moment nauwelijks. Samsung en Intel hebben duidelijke aspiraties, maar de kwaliteit van hun output kan op dit moment nog niet tippen aan die van TSMC. Apple en NVIDIA bestellen exclusief in Taiwan als het gaat om 3nm chips; de verwachting is dat het volgend jaar bij 2nm weer zo zal gaan. Door de grote vraag en hoge winstmarges blijft het aantrekkelijk voor concurrenten om door te investeren, maar succes is niet triviaal. Bovendien heeft TSMC het grote voordeel dat het toekomstige expansie kan financieren uit bestaande omzet. Op dit moment komen concurrenten pas in beeld als TSMC niet aan de vraag zou kunnen voldoen.
Zijn chips de nieuwe olie?
Gelet op de gebrouilleerde relatie tussen de Verenigde Staten en China is een geopolitieke blokkade niet uit te sluiten. Sterker nog, Amerikaanse overheidsinvesteringen van tientallen miljarden in de eigen chipindustrie duiden erop dat de VS er rekening mee houdt dat Taiwan vroeg of laat in handen van China valt. Gezien het belang van semiconductors in militair materieel en vanuit het oogpunt van behoud van militaire superioriteit is dat voor Uncle Sam onbestaanbaar. De achterstand op Taiwan wordt door bijna iedereen als onoverbrugbaar gezien, maar de VS is het land van onbegrensde mogelijkheden. Je zou een parallel kunnen trekken met de olie-industrie. Na de financiële crisis van 2008 besloot Amerika in te zetten op eigen productie, om onafhankelijk te worden van het Midden-Oosten. In 2020 was het zover: de VS was zelfvoorzienend. Dit scenario zouden ze graag herhalen met computerchips, die ook wel worden omschreven als de nieuwe olie.
Hoe realistisch is die ambitie? Op korte termijn niet heel erg. Het belangrijkste gebrek is misschien wel het schreeuwende tekort aan hoogopgeleid personeel om de complexe productieketen van chipproductie volledig en foutloos te beheersen. Zeker als het om massaproductie gaat. Het af te leggen traject lijkt minstens zo lang te zijn als in het voorbeeld van de olie-industrie. Voor zeker het komende decennium lijken de Verenigde Staten en China tot elkaar veroordeeld. Dat is in het voordeel van TSMC, dat kan focussen op het leveren van kwaliteit en het behouden van de voorsprong op natuurlijke concurrenten als Samsung en Intel.
Drie jaar duidelijkheid over het leiderschap in de VS, Taiwan en China
Een interessante tijd breekt aan na de Amerikaanse presidentsverkiezingen op 5 november. Onder normale omstandigheden ligt vanaf dat moment het politieke leiderschap voor minstens drie jaar vast in zowel de VS, Taiwan en China. Het is een periode waarin beleggers meer duidelijkheid zouden kunnen krijgen over de toekomstige verhoudingen, die als input kunnen dienen om TSMC, nu het op zeven na grootste bedrijf ter wereld, op de juiste waarde te kunnen schatten.
Geschreven door eToro’s marktanalist Jean-Paul van Oudheusden
