Mobiliteit in drie scenario’s

Stedelijk leven en mobiliteit gaan hand in hand. Zonder mobiliteit kan een stad niet bestaan. Mobiliteit maakt het mogelijk dat goederen en diensten ter bestemder plekke arriveren om zo de economie draaiende te houden. Dankzij mobiliteit kan de stedeling naar zijn werk, naar huis of naar vrienden. Er zitten ook duidelijke nadelen aan stedelijke mobiliteit. Zaken als congestie, lawaai en luchtvervuiling zijn nog steeds onlosmakelijk verbonden met stedelijke mobiliteit.

Het ziet er echter naar uit dat de stedelijke mobiliteit aan de vooravond staat van dramatische veranderingen. Nieuwe businessmodellen dienen zich aan met als meest sprekende voorbeeld Uber. Ook op technologisch vlak zijn een reeks van innovaties zichtbaar, zoals elektrificatie, connectivity en autonome auto’s. Die veranderingen vinden plaats tegen de achtergrond van een alsmaar toenemende urbanisatie en de groei van het aantal megasteden met bevolkingsaantallen van meer dan 10 miljoen. Die groei vereist veranderingen.

McKinsey heeft drie scenario’s opgesteld voor de mobiliteitssystemen van de nabije toekomst. In ieder scenario komen een aantal trends terug, zoals het delen van de auto de opmars van de elektrische auto en de zelfsturende auto. In elk scenario hebben deze trends een eigen dynamiek en ontwikkelingsgang. Dat hangt weer af van de betreffende metropolen. Is het een dichtbevolkte en ontwikkelde stad, is het een alsmaar uitdijende stad of is het een metropool in een opkomend land?

Het eerste scenario luistert naar de naam Clean and Shared en is waarschijnlijk van toepassing op steden als Delhi, Mexico City of Mumbai. Het zijn snelgroeiende en dichtbevolkte steden in Opkomende Landen. Al deze steden hebben te lijden onder congestie en luchtvervuiling. Een zwakke infrastructuur, een veelheid aan voertuigen, enorme aantallen voetgangers en een onwil om zich aan verkeersregels te houden maken het onwaarschijnlijk dat de zelfrijdende auto hier op korte termijn een grote toekomst wacht.

Wel lijken er grote kansen voor de elektrische auto en de gedeelde auto naast een goed georganiseerd publiek transport. Het privébezit van een auto wordt in dit scenario ontmoedigd. Als bijvoorbeeld Aziatische steden voor dit model kiezen, dan is het beslist denkbaar dat tegen 2030 gedeelde auto’s de helft van het aantal reizigerskilometers voor hun rekening nemen.

Het tweede scenario, Private autonomy, is van toepassing op steden, die dankzij geëigende patronen in het woon-werkverkeer, steeds verder zijn uitgedijd. In deze gevallen is het bezit van een auto onontbeerlijk. De nadelen van dit systeem liggen voor het oprapen. Congestie kost een stad als Los Angeles jaarlijks $ 23 miljard. Zelfrijdende en elektrische auto’s kunnen een stap voorwaarts betekenen. Zo kan een deel van de weg toegewezen worden aan de zelfrijdende auto. Het delen van auto’s of het reserveren van een auto kunnen ook helpen om de congestie te verminderen. Daar staat tegenover dat dankzij lagere kosten voor elektrisch vervoer of dankzij het gemak van de zelfrijdende auto de vraag naar mobiliteit kan toenemen. Dat verhoogt dan weer de congestie.

Het meest verregaande scenario is Seamless Mobility. In dit scenario is mobiliteit gebaseerd op aanvraag. Grenzen tussen privaat, gedeeld en publiek zijn nagenoeg verdwenen. Mobiliteit is een combinatie van zelfrijdende en gedeelde voertuigen en een publiek transportsysteem van hoge kwaliteit. De elektrische auto is de norm geworden op basis van economische overwegingen en de voorkeur van de consument. Dit systeem werkt dankzij de inzet van smart software platforms die de verschillende verkeersstromen managen en mobiliteit als een dienst aanbieden!

In dit systeem gaan mensen waarschijnlijk meer de weg op omdat het veilig, goedkoop en gemakkelijk is. Het aantal auto’s zal amper toenemen dankzij het hoog niveau van gedeeld vervoer. De elektrische auto is zoals gezegd de norm zeker in combinatie met zelfrijdend!

Ieder scenario heeft zo zijn voordelen. Het kan gaan om tijdwinst, minder congestie en schonere lucht. In elk scenario moeten de publieke en private sectoren wel samenwerken. De stedelijke overheid moet hard gaan nadenken over hun eigen aanpak van transport. Het delen van de auto en de zelfrijdende auto vormen waarschijnlijk een behoorlijke bedreiging van het bestaande publieke transportsysteem. Dankzij de opmars van connectivity kan de stedelijke overheid nieuwe manieren ontwikkelen voor het beprijzen van de infrastructuur.

Ook sommige sectoren in de private sector moeten hard gaan nadenken over bedreigingen en kansen. De opmars van de elektrische auto zal hoge eisen gaan stellen aan het huidige distributienetwerk. De grootste uitdaging wacht wellicht de auto-industrie. Er raken nieuwe concepten in zwang. Niet langer zal het bezit van de eigen auto centraal staan, maar veeleer het aanbieden van concepten voor vervoer en transport. De elektrische auto zal een einde maken aan het alleenrecht van de interne verbrandingsmotor. De nieuwe mobiliteitsconcepten bieden de techsector waarschijnlijk gouden kansen. Het gebruik van connectivity en autonomie zal alleen maar toenemen. Daardoor groeit ook de vraag naar software en sensoren.