Voor de vijfde keer in 153 jaar krimpt de M2-geldhoeveelheid met minstens 2%. Wall Street kan er heel anders uitzien, afhankelijk van je beleggingshorizon. Als we meerdere decennia bekijken, zien we dat correcties op de aandelenmarkt gebruikelijk zijn, maar de opwaartse trend in de Dow Jones Industrial Average (^DJI), S&P 500 (^GSPC 1.45%) en Nasdaq Composite (^IXIC) is goed gedefinieerd.
Maar als we die spreekwoordelijke lens versmallen, veranderen de zaken. Over kortere periodes worden richtinggevende bewegingen op Wall Street veel minder voorspelbaar, zoals blijkt uit het feit dat de drie grote Amerikaanse aandelenindexen in 2022 in een berenmarkt zijn beland.
Hoewel nieuwe en ervaren beleggers graag een indicator of maatstaf zouden hebben die concreet voorspelt waar aandelen naartoe gaan, bestaat zo’n indicator of maatstaf niet. Er zijn echter wel bepaalde gegevens die vaker dan niet nauwkeurig de richtinggevende beweging in aandelen voorspellen. Deze indicatoren en maatstaven kunnen mogelijk helpen bij beleggers die ze volgen.
Eén van die financiële maatstaven waar beleggers vaak overheen kijken lijkt iets groots te signaleren voor aandelen.
De Amerikaanse geldhoeveelheid komt in beeld
Als beleggers denken aan de push-pull van kortetermijnrichtingbewegingen in aandelen, zijn waarderingsmaatstaven (bijvoorbeeld price-to-earnings ratio), de yield curve, het monetaire beleid van de Federal Reserve en bedrijfswinstgroei enkele van de meest voorkomende factoren die in gedachten komen. Maar wat als ik je vertelde dat de Amerikaanse geldhoeveelheid het plaatje is dat 1.000 woorden spreekt?
Er zijn meerdere maatstaven voor de Amerikaanse geldhoeveelheid, maar twee krijgen meestal het leeuwendeel van de aandacht: M1 en M2.
• M1-geldhoeveelheid omvat alles wat nu effectief kan worden uitgegeven. We hebben het over contant geld, munten, geld op je betaalrekening en reischeques.
• M2 houdt rekening met alles in M1 en voegt geldmarktfondsen, spaarrekeningen en depositocertificaten (CD’s) van minder dan $100.000 bij financiële instellingen toe. Je kunt dit geld nog steeds vrij gemakkelijk uitgeven, maar het is niet zo toegankelijk als het kapitaal in M1. Het cijfer dat Wall Street doet omdraaien is het laatste, M2.
Historische bewegingen in M2 impliceren grote volatiliteit voor Wall Street
Sinds meer dan zes decennia is M2 vrij consistent gegroeid. Tussen januari 1959 ($286,6 miljard) en april 2023 ($20,67 biljoen) is M2 met gemiddeld meer dan 3% per jaar gegroeid. Aangezien de Amerikaanse economie relatief veel tijd besteedt aan uitbreiding ten opzichte van krimp, is het niet verrassend dat er meer fysiek kapitaal beschikbaar is voor een groeiende economie.
Wat wel verrassend is, is wat de M2-geldhoeveelheid de afgelopen paar jaar heeft gedaan.
Tussen begin 2020 en begin 2021 lieten de uitgifte van stimuleringscheques en andere financieel ondersteunende programma’s tijdens de COVID-19-pandemie de M2-geldhoeveelheid met 26% stijgen in één jaar. Op basis van teruggeteste gegevens van het Amerikaanse Census Bureau en de Federal Reserve Bank van St. Louis merkt Reventure Consulting-oprichter en CEO Nick Gerli op dat dit de grootste uitbreiding van M2 in 153 jaar was.
Hoewel het snel uitbreiden van de Amerikaanse geldhoeveelheid leek op het juiste om te doen om werknemers te ondersteunen die tijdens de pandemie rekeningen moesten betalen, heeft dit ernstige gevolgen gehad. Een historische uitbreiding van M2 liet het inflatiecijfer in juni 2022 boven de 9% stijgen – de hoogste jaar-op-jaar-stijging in meer dan vier decennia. Het dwong ook de centrale bank van het land om agressief te worden met zijn renteverhogingscyclus.
Nu de Federal Reserve alles in het werk stelt om het heersende inflatiecijfer af te koelen, is M2 nu omgekeerd. Voor het eerst sinds de Grote Depressie krimpt de Amerikaanse geldhoeveelheid.
Sinds 1870 zijn er slechts vijf gevallen waarin M2 met minstens 2% op jaarbasis is gedaald. Vier van deze gebeurtenissen vonden plaats tussen de jaren 1870 en 1933, wat leidde tot drie depressies en één paniek. Het vijfde geval is aan de gang. Sinds het een recordhoogte van $21,7 biljoen bereikte in juli 2022, is M2 nu met 4,8% gedaald, wat de grootste daling is sinds 1933.
De reden waarom dalingen in M2 zorgwekkend zijn, is tweeledig. Ten eerste wordt een daling van de M2-geldhoeveelheid meestal geassocieerd met een hogere kans op een economische vertraging. Als het inflatiecijfer boven zijn historische norm blijft en er minder fysieke dollars en munten in omloop zijn om goederen en diensten te kopen, zien we meestal dat discretionaire uitgaven afnemen.
Het andere probleem is dat recessies slecht uitpakken voor Wal Street, althans op zeer korte termijn. In de afgelopen 95 jaar heeft ongeveer tweederde van alle neergang in de benchmark S&P 500 plaatsgevonden na, niet voorafgaand aan, een recessieverklaring.
Bovendien heeft geen enkele berenmarkt na de Tweede Wereldoorlog zijn bodem gevonden vóór een officiële recessieverklaring door het achtkoppige panel van economen van het National Bureau of Economic Research. Dat zijn twaalf recessie-berenmarkten die allemaal eindigden nadat een recessie was verklaard.
Statistisch gezien zou, als de M2-geldhoeveelheid zou herhalen wat het meerdere keren tussen 90 en 150 jaar geleden deed, de Amerikaanse economie op weg zijn naar een neergang, wat waarschijnlijk zou wegen op aandelen en mogelijk de Dow Jones, S&P 500 en Nasdaq Composite naar nieuwe berenmarkt-dieptepunten zou brengen.
Geduld wordt consequent beloond op Wall Street
Hoewel de M2-geldhoeveelheid iets echt historisch doet en een mogelijk somber beeld schetst voor beleggers, is het belangrijk om alle aspecten van deze gegevens te bekijken.
Zo vonden bijvoorbeeld alle drie depressies en één paniek plaats tussen de jaren 1870 en 1933. Sommige van deze economische neergangen dateren van vóór de oprichting van de Federal Reserve in 1913. Hoewel de centrale bank van het land misschien niet alle antwoorden heeft, heeft het wel 110 jaar monetair beleid achter zich om op terug te kijken. Met andere woorden: de Fed en federale overheid zijn tegenwoordig beter in staat om economische zwakte aan te pakken dan een eeuw geleden. Dit betekent dat er veel minder kans is op een ernstige economische neergang.
Iets anders om te overwegen is dat eerdere contracties in M2 niet plaatsvonden na een bijna onvoorstelbare uitbreiding van één jaar met 26% in de geldhoeveelheid. Terwijl M2-contracties na bescheiden uitbreidingen misschien zorgwekkend waren in de late 19e en vroege 20e eeuw, kan een terugkeer naar een soort van gemiddelde na een uitbreiding van 26% in M2 tijdens een enkel jaar van de pandemie misschien niet zo onheilspellend zijn als het wordt gemaakt.
Maar het belangrijkste is dat beleggers hun lens moeten verbreden. Ondanks dat de S&P 500 gemiddeld elke 1,88 jaar sinds het begin van 1950 een correctie met dubbele cijfers ondergaat, heeft de benchmark-index geen moeite om zijn tijdelijke verliezen uiteindelijk terug te verdienen en naar nieuwe hoogtepunten te marcheren.
Bovendien heeft onderzoek aangetoond dat kopen en vasthouden een beproefde methode is die rijkdom opbouwt en beleggers helpt om het kortetermijn-witte lawaai van Wall Street te negeren.
Marktanalysebedrijf Crestmont Research analyseerde wat een belegger hypothetisch zou hebben gegenereerd in geannualiseerde rendementen als ze een S&P 500-trackingindex hadden gekocht en die positie 20 jaar hadden vastgehouden. Crestmont’s team testte hun rollende gegevens voor 20-jaarsrendementen terug tot 1900, wat leidde tot 104 eindjaren aan gegevens (van 1919 tot 2022). Alles bij elkaar genomen produceerden alle 104 eindjaren een positief totaalrendement, inclusief uitbetaalde dividenden.
Zelfs als deze keer hetzelfde is en de contractie in de M2-geldhoeveelheid een economische neergang en kortetermijnzwakte in aandelen signaleert, wijst de langetermijntrend in aandelen beslist hoger. Dit betekent dat beleggers die geduldig zijn en hun aandelen vasthouden op de lange termijn waarschijnlijk zullen worden beloond met positieve rendementen.
Conclusie
De M2-geldhoeveelheid krimpt voor de vijfde keer in 153 jaar met minstens 2%. Dit kan betekenen dat er minder geld beschikbaar is om uit te geven en dat de economie kan vertragen. Dit kan ook gevolgen hebben voor Wall Street. Als de economie vertraagt, kunnen aandelenkoersen dalen. Maar dit betekent niet dat beleggers in paniek moeten raken. Op de lange termijn stijgen aandelenkoersen meestal. Beleggers die geduldig zijn en hun aandelen vasthouden, worden op de lange termijn vaak beloond met positieve rendementen.
Bron: The Motley Fool
