Share on facebook
Facebook
Share on twitter
Twitter
Share on linkedin
LinkedIn
Share on whatsapp
WhatsApp
Share on email
Email

Beurskrach: zijn we in 1987, 2007 of 1937 ?

Vorige week daalde de Amerikaanse aandelenmarkt het meest op één dag sinds medio 2007, net voor de kredietcrisis, de bankramp en het begin van de Grote Recessie. Gaat de geschiedenis zich herhalen? Het oude gezegde luidt dat de geschiedenis zich nooit herhaalt, maar het rijmt. Met andere woorden, er zijn echo’s van het verleden in het heden. Maar wat zijn de echo’s deze keer. Er zijn drie mogelijkheden.

Stijging of daling? Wij hebben een handelssysteem op de Duitse DAX ontwikkeld die op beide kan inspelen. Auto trading die gemiddeld 137% per jaar heeft verdiend. Het systeem kon iedere € 7.000 veranderen in € 32.905 in de afgelopen 2,5 jaar ! KLIK HIER voor meer informatie.

Deze beurscrash zal vergelijkbaar zijn met die van 1987 en zal worden gevolgd door een snel en beslissend herstel en de aandelenmarkt en de Amerikaanse economie zullen de recente opmars hervatten. De crash wordt gezien als een blip in het herstel van de lange depressie van de afgelopen tien jaar.

Of dit zou kunnen zijn zoals in 2007. Toen kondigde de beurscrash het begin aan van de krachtigste ineenstorting van de wereldwijde kapitalistische productie sinds de jaren 1930 en de grootste ineenstorting in de financiële sector ooit – gevolgd door het zwakste economische herstel sinds 1945.

Of eindelijk zou het kunnen zijn zoals 1937, De aandelenkoersen doken omlaag doordat  de Amerikaanse Fed de rente verhoogde en de ‘New Deal’ Roosevelt-administratie stopte met de uitgaven om de economie een stimulans te geven. De Grote Depressie hervatte en werd pas beëindigd met de wapenwedloop en de deelname van de VS aan de wereldoorlog in 1941.

Het beleid van centrale banken was er op gericht de zeer lage rentestanden te handhaven. Die hebben de beurskoersen gestimuleerd.. Het verschil tussen het rendement op beleggen in de aandelenmarkt en de kosten van het lenen om dat te doen, was enorm. Met andere woorden, sparen leverde bijna niets op. Er werd bijna gedwongen om op de aandelenmarkt te beleggen.

Er zijn dus factoren die cruciaal zijn om te beoordelen of deze aandelencrash een situatie is in 1987, 2007 of 1937: de winstgevendheid van productief kapitaal (gaat het omhoog of omlaag?); en de schuldgraad van de industrie (wordt het te duur om te onderhouden?).

In 1987 steeg de winstgevendheid van kapitaal. Het was precies in het midden van de neoliberale periode van globalisering en nieuwe technologische ontwikkelingen, die allemaal tegenwerkende factoren speelden tegen de neiging van de winstvoet om te vallen. De winstgevendheid bleef stijgen tot 1997. En de rentevoeten werden verlaagd door de Fed, het stelsel van centrale banken in de Verenigde Staten.

In 2007 daalde de winstgevendheid (sinds eind 2005 was deze gedaald), de woningmarkt begon te kraken en de inflatie nam naar verwachting toe en samen met de Fed was het plan van plan haar beleidsrente te verhogen, zoals het nu van plan is in 2018. Maar er zijn nu verschillen uit 2007. Het banksysteem staat er beter voor en minder betrokken bij risicovolle financiële derivaten. En hoewel de winstgevendheid in de meeste grote economieën nog steeds onder het hoogtepunt van 2007 ligt, neemt de totale winst momenteel toe. Het kan zijn dat de lonen beginnen te stijgen en dit kan de winst drukken. Ook is de Fed van plan de rentetarieven te verhogen en dus ook de winst te drukken, omdat de kosten voor het terugbetalen van de schulden stijgen.

Misschien komt 1937 veel dichter bij de huidige situatie. De winstgevendheid in 1937 was hersteld van de dieptepunt van 1932 maar lag nog steeds ver onder de piek van 1926. En nog verontrustender is dat de bedrijfsschuld sinds het einde van de Grote Recessie in 2009 niet is afgenomen. Integendeel, het is nog nooit zo hoog geweest.

Op basis van een wereldwijde steekproef van 13.000 entiteiten schat het bureau van S & P dat het aandeel van zeer met vreemd vermogen gefinancierde ondernemingen – waarvan de schulden aan inkomsten hoger zijn dan 5x – in 2017 37 procent bedroeg, vergeleken met 32 procent in 2007 vóór de wereldwijde financiële crisis. Over de periode 2011-2017 groeide de wereldwijde niet-financiële bedrijfsschuld met 15 procentpunten tot 96 procent van het BBP ( Bruto Binnenlands Product).

De correctie duidt op twee dingen. Ten eerste, dat de Amerikaanse economie nog steeds leidend is. Het is niet Europa, niet Japan, niet China dat een nieuwe wereldwijde inzinking zal veroorzaken, maar de VS. Ten tweede zal deze keer geen inzinking worden veroorzaakt door een huizenmarktcrisis of een bankcrash, maar door een crisis in de niet-financiële bedrijfssector. Faillissementen en wanbetalingen zullen verschijnen, aangezien zwakkere kapitalistische bedrijven het moeilijk vinden om hun schuldenlast te lenigen en een kettingreactie zullen veroorzaken.

Maar de geschiedenis herhaalt niet, maar rijmt. De bedrijfswinsten in de grote economieën nemen nog steeds toe en de rente, inflatie en loonstijgingen zijn nog steeds laag in vergelijking met de geschiedenis. Dat zou de correctie in de beurskoersen moeten verminderen. Maar de richting van winst, rente en inflatie zou snel kunnen veranderen.

Stijging of daling? Wij hebben een handelssysteem op de Duitse DAX ontwikkeld die op beide kan inspelen. Auto trading die gemiddeld 137% per jaar heeft verdiend. Het systeem kon iedere € 7.000 veranderen in € 32.905 in de afgelopen 2,5 jaar ! KLIK HIER voor meer informatie.

Start met Automatisch Beleggen

Dit bericht delen
Share on facebook
Facebook
Share on twitter
Twitter
Share on linkedin
LinkedIn
Share on whatsapp
WhatsApp
Share on email
Email

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *