De psychologie van de Eurocrisis
De Euro is in groot gevaar. De Europese economie – en mogelijk ook de wereldeconomie – balanceert aan de rand van de afgrond. De belangrijkste directe reden: de enorme staatschulden.
De Euro is in groot gevaar. De Europese economie – en mogelijk ook de wereldeconomie – balanceert aan de rand van de afgrond. De belangrijkste directe reden: de enorme staatschulden.
Er komt (is) een “politieagent” die gaat beoordelen of landen geld mogen lenen uit de centrale pot of niet en onder welke voorwaarden.
Men noemt ze Eurobonds, obligaties die zouden moeten worden uitgegeven door Euroland, maar dat is een vergissing. Eurobonds bestonden al toen de € nog moest worden ingevoerd.
Het pak donkere wolken boven Europa wordt steeds dikker en zwarter. De schuldencrisis lijkt zich met de dag te verdiepen. Niets of niemand kan er zich aan ontrekken.
De schuldencrisis zal alleen maar verergeren en verdiepen. In het Goldmanscenario is alleen al 1 biljoen euro nodig om het zwakke Europese bankwezen overeind te houden.
Het is alweer luttele weken gelden dat Standard&Poor de kredietwaardigheid van de VS afwaardeerde naar AA+. De consternatie was groot.
Nood breekt wetten. Of: onder druk wordt alles vloeibaar. Straks worden wellicht alle begrotingstekorten van de Europese lidstaten gezamenlijk gefinancierd.
Eigenlijk hebben we een nieuw land in Europa. U kunt er niet naar op vakantie maar u betaalt er wel voor. De nieuwste fictieve lidstaat van de EU heet European Financial Stability Fund (EFSF).
President Obama en mevrouw Merkel zijn amper vooruit te branden, terwijl leiderschap gevraagd wordt om de VS en de EU door een hardnekkige crisis te loodsen.