Elke crisis kent zijn winnaars en verliezers. Een van de verliezers van de huidige pandemie is de cacaoboer. De lockdown heeft de vraag naar chocolade doen instorten en daarmee de prijs. Heel veel thuisblijvers hadden even geen zin in een extra reepje of bonbon. Restaurants, hotels en vliegvelden waren gesloten.
De kans op een snel herstel lijkt ook klein. Het toerisme en het uitgaansleven lijkt zich maar mondjesmaat te herstellen.
Is cacao daarmee een goede indicator voor de gezondheid van de economie? Na het dieptepunt van maart herstelde de prijs van cacao zich in lijn met bijvoorbeeld de prijs van koper. In juni steeg de prijs van koper verder, maar die van cacao sloeg de afslag naar beneden in.
Iedereen lijkt er inmiddels van overtuigd, dan het economisch herstel zeker niet V-vormig zal zijn. Daar staat weer tegenover, dat een tegenvallende cacao-oogst de prijs van de boon omhoog jaagt, terwijl het slecht kan blijven gaan met de wereldeconomie. Gelukkig is er nog zoiets als het eigen gezonde verstand.
Niet alles is slachtoffer van de pandemie.. Cacao kent, net als alles, haar ritme, en dit ritme is de laatste tijd neerwaarts geweest, zo simpel is het!