Wie wel eens op internet Morningstar raadpleegt, ziet dat nu van de zeven best-presterende fondsen over drie jaar, de twee bovenste plaatsen worden ingenomen door India-fondsen en dat drie China-fondsen daar dicht achter liggen.
Helemaal onverwacht is dit natuurlijk niet, want de hoogste economische groeicijfers in de wereld worden ook in deze twee superlanden behaald. De twee andere BRIC-landen – Brazilië en Rusland – doen het in economisch opzicht wat kalmer aan en het ziet er naar uit dat de twee eerstgenoemde het ook voorlopig beter blijven doen. Overigens blijft bij alle voorspellers India zo’n 1,5 to 2% achter bij China in 2010 en 2011.
| Economische groei | 2009 | 2010 | 2011 |
| China | 8,7% | 9,8% | 9,5% |
| India | 7,2% | 8,0% | 7,8% |
Bron: RZB
Wat nu te kiezen: India of China? Eén methode is om te zien wat de mannen en vrouwen met een globale visie, de beheerders van de beleggingsfondsen in global emerging markets ervan vinden? Hun beleggingspositie moeten we dan vergelijken met de MSCI Benchmark voor Emerging Markets: deze geeft India een weging van 7,6% en China van 17,9%, dit omdat de aandelenbeurs van China veel groter is (Rusland heeft 6,5% en Brazilië 16,4%). Als een beheerder duidelijk meer dan de benchmark in het betreffende land belegt, wil dat zeggen dat hij veel vertrouwen in de betreffende economie heeft.
De meeste beleggingsfondsen hebben posities in de vier landen die dicht bij de benchmark liggen. Er is één uitzondering onder de elf fondsen die wij hebben onderzocht (waaronder de fondsen van Aegon, ING en Robeco). Het Aberdeen Global Emerging Market Fund heeft 12,8% in India gestopt en maar 2,6% in Rusland. China en Rusland wijken bij deze beheerder niet veel af van de benchmark.
Er zijn talloze argumenten die vóór of tegen het ene of het andere land pleiten. Als econoom word ik intuïtief aangetrokken door de stelling dat China het snelst gaat in zijn ontwikkeling en dat daar de concurrentie het grootste is. India is dan het aantrekkelijkst om te beleggen, omdat daar nog een grotere achterstand moet worden ingehaald en vooral omdat daar door bedrijven makkelijker (quasi) monopoliewinsten te behalen zijn. Let op dit is natuurlijk iets wat op de langere termijn speelt.
Een beleggingsaanpak zou zich niet primair op de keuze van een specifiek landenfonds moeten richten. De koersuitslagen zijn vaak groot en komen onverwacht. Bij een global fund worden de uitslagen gedempt. Comgest Growth Emerging Markets is zo’n fonds dat in opkomende markten belegt. Deze belegt 8,7% in India, 6,1% in China (de beheerder waarschuwt al langer voor oververhitting), 4,7% in Rusland en 15,0% in Brazilië. Wij kunnen ons in deze verdeling heel goed vinden. Wij kiezen dus niet voor India of China, maar voor een gespreide belegging waar ook Brazilië e.a. hun plaats hebben.
Op korte termijn moeten we letten op de Chinese handelsbalanscijfers, die op 10 april worden bekend gemaakt. Deze zouden wel eens voor het eerst sinds 2004 negatief kunnen zijn. De druk om de Chinese munt te appreciëren kan daardoor verminderen.
De auteur heeft voor zijn vermogensbeheerklanten belegd in Comgest Growth Emerging Markets Fund. De redactie heeft geen positie in de genoemde beleggingen. Op dit artikel is onze disclaimer van toepassing.
Franke Burink
Castanje Vermogensbeheer
