Het gaat niet goed met General Electric. Dat is duidelijk af te lezen aan de koersontwikkeling. In het midden van 2016 raakte de koers nog een niveau aan van $ 32 om vervolgens in december 2018 een dieptepunt van $ 7 aan te raken.
De problemen van General Electric mogen bekend zijn. Het bedrijf worstelt met problemen uit een ver verleden. GE verkocht al meer dan 10 jaar geleden zijn verzekerpoot, maar moet nu nog steeds financieel boeten voor het beleid uit een ver verleden.
Ook had het bedrijf op zijn zachtst gezegd een zeer ongelukkige hand bij het doen van acquisities. Het kocht in 2014 voor heel veel miljarden dollars het Franse Alsom, maker van turbines. De timing van de acquisitie was verschrikkelijk, want al heel verslechterde de markt voor turbines en Alstom werd al snel een blok aan het been. Een ander hoofdpijndossier vormen de pensioenpotten. Die komen miljarden tekort.
Aan de koersval is af te lezen dat beleggers allengs het geloof verloren, dat het management van General Electric erin zou slagen het conglomeraat weer op het juist spoor te krijgen. Met het aantreden van Larry Culp lijkt in die defaitistische houding geleidelijk verandering te komen.
Culp heeft in een niet zo ver verleden het noodlijdende conglomeraat Danaher gestroomlijnd en weer op de rails gekregen. Beleggers en Analisten geven hem voorlopig het voordeel van de twijfel. Dat bleek afgelopen weken overduidelijk. Aan het begin van de maand maart vertelde Larry Culp tijdens een conferentie bij JP Morgan doodleuk dat het zorgenkindje bij uitstek, de Power divisie, ook in 2019 verlieslatend zou blijven met als gevolg dat de industriële activiteiten in 2019 een negatieve kasstroom zouden genereren van $ 2 miljard.
Volgens de analist Stephen Tulsa, een erkende beer als het om GE gaat, was dit nieuws veel slechter dan op voorhand verwacht had mogen worden. De analist stelde ook, dat in zijn ogen de huidige slechte gang van zaken wel eens zou kunnen voortduren tot 2021. Hij verlaagde daarop het koersdoel naar $ 6. In eerste instantie reageerde de markt fel op al die negatieve geluiden, maar de koers bleef hangen boven een niveau van $ 9 om vervolgens weer heel voorzichtig omhoog te klauteren naar $ 10.
Het lijkt erop, dat Culp met zijn verhaal tijdens de JP Morgan conferentie een gewaagd spel heeft gespeeld. Eerst het slechte nieuws naar buiten brengen om een dag of tien later tijdens de Outlook presentation 2019 met de nodige geruststellende mededelingen op de proppen te komen in de hoop bange beleggers en boze analisten voor zich te winnen.
Culp bevestigde zonder omhaal dat 2019 opnieuw een moeilijk jaar wordt, zo moeilijk dat de winst per aandeel zal uitkomen op een waarde tussen $ 0,50 – $ 0,60 waar eerder een wpa voorzien werd van iets meer dan $ 0,65. Het lekkere bot, dat de ceo beleggers voor de neus hield, was dat na 2019 de gang van zaken aanmerkelijk beter oogt.
De organische winst per aandeel zal weer gaan groeien en de negatieve kasstromen zouden weer positief worden. Onder de noemer hardlopers zijn doodlopers benadrukte Culp dat beleggers en analisten geen snelle en verregaande veranderingen mochten verwachten.
Het herstel gaat stapje voor stapje. Dat laatste geldt zeker voor de verlieslatende Power Division. Het voorzichtig herstel is gebaseerd op driftig snijden in de kosten en het verwerken van verlieslatende opdrachten. De herstructureringskosten kunnen oplopen tot $ 2 miljard.
Veel bewegingsruimte heeft GE hier niet en het is sterk afhankelijk van macro-economische ontwikkelingen. Een andere positieve ontwikkeling is, dat dankzij talloze verkopen van bedrijfsonderdelen de dreigende liquiditeitsproblemen tot het verleden behoren. Er is een bedrag van $ 40 miljard binnen gekomen en daarmee kan ook nog eens een begin gemaakt worden met het verlagen van de schuldenlast van ruim $ 100 miljard.
Het ziet er naar uit, dat beleggers en analisten voorlopig genoegen nemen met de mooie vergezichten. De koers van het aandeel steeg tot boven $ 10. Beloftes zijn leuk en aardig, maar GE zal toch in de loop van 2019 met reële aanwijzingen naar buiten moeten komen die laten zien dat het herstel handen en voeten begint te krijgen. Zo niet, dan kan het koersdoel van Stephen Tulsa wel eens werkelijkheid worden. Maar voorlopig doet hoop leven!
Cor Wijtvliet
