Een veelgestelde vraag in tijden van crises is: waar komt de groei vandaan die nodig is om de crisis te verdrijven, maar die ook zorgt voor langdurige groei?
De afgelopen twee decennia was het vooral de Informatietechnologie die de economische groei wereldwijd tot grote hoogte opjoeg. Nu valt in discussies nog al eens het woord ‘infrastructuur’. Daarbij wordt verwezen naar de abominabele staat, waarin vooral het Amerikaanse wegennet verkeert. Al onder president Bush waren kostbare plannen opgesteld om die infrastructuur grondig op de schop te nemen. De indruk bestaat dat onder president Obama deze plannen versneld ten uitvoer gebracht gaan worden.
Daarnaast leven er plannen om een nieuwe, digitale infrastructuur te bouwen. Er moeten landelijke glasvezelnetwerken komen, in Europa en in de VS. Ook hier gaat het om miljarden verslindende projecten die over een reeks van jaren ten uitvoer gebracht moeten worden.
Of komt de winnaar uit de schier onafzienbare reeks ‘groene initiatieven’ die de belangstelling van steeds meer venture capitalists trekken. In het tweede kwartaal van dit jaar investeerden durfkapitalisten wereldwijd USD 1,2 miljard in ‘green technology’ en dat is 43% meer dan in het eerste kwartaal van 2009. De meeste dollars, 330 miljoen vloeiden naar zonne-energie.
Smart grid (een soort internet voor het elektriciteitsnetwerk) bedrijfjes konden USD 101 miljoen incasseren. En wie weet hebben we met smart grid wel de nieuwe winnaar van de komende jaren te pakken. Overheden aan beide kanten van de oceaan, maar niet alleen daar, hebben de afgelopen jaren dikke nota’s vol geschreven over nut en noodzaak van smart grid.
De EU lanceerde in 2005 zelfs het European Smart Grids Technology Platform en in de VS verscheen in dit jaar op aandringen van president Obama een tussentijds rapport dat luisterde naar de naam Smart Grid Interoperablity Standards Roadmap.
Waarom hechten en durfkapitalisten zo aan Smart Grid. Dat heeft alles te maken met de staat van het huidige Grid. Hieronder moeten we verstaan het distributienetwerk voor elektriciteit. De meeste netwerken, zowel in Europa als in de VS stammen uit het midden van de vorige eeuw en de eerste ontwerpen stammen al van ver voor de oorlog. Het moge duidelijk zijn dat deze systemen hun houdbaarheidsdatum royaal hebben overschreden, temeer omdat in een land als de VS het niveau van investeringen de afgelopen decennia omgekeerd evenredig was aan de stijgende vraag naar elektriciteit.
Sinds 1990 is de vraag met 25% gestegen. In dezelfde periode zijn de investeringen in nieuwe capaciteit met ruim 30% gedaald. De armzalige staat van de infrastructuur lijdt ook nog tot een groot verlies van de opgewekte energie. Tijd voor een nieuwe aanpak, maar dan met gebruikmaking van de nieuwste technologieën die de grid duurzamer maken en minder verkwistend.
De beste oplossing is dan om je infrastructuur, je netwerk ‘intelligent’ en ‘zelfsturend’ te maken. In een smart grid verandert de positie van de grote centrales. Het is niet langer eenzijdig van producent naar consument, maar het is interactief. Gebruikers kunnen zelf deelnemen aan de energieproductie en kunnen van geval tot geval besluiten van welke leverancier ze willen afnemen. Er ontstaan energiestromen in verschillende richtingen en die stromen gaan verlopen via ‘knopen’. Het netwerk bepaalt zelf wat de beste en meest efficiënte weg is voor deze stromen.
Het is duidelijk dat de investeringen in Smart Grid de komende jaren enorm zullen zijn. The American Society of Civil Engineers heeft in een recent rapport becijferd dat er de komende 20 jaar voor een bedrag van USD 2000 miljard nodig is om het systeem betrouw te maken en te houden. Die investeringen komen er.
De Amerikaanse minister van Energie, Stephen Chu heeft de introductie van deze technologie absoluut noodzakelijk genoemd. Het is de omvang van deze investeringen die menig bedrijf doet watertanden. Omdat smart grid vraagt om de introductie van veel nieuwe technologieën in hardware en software, komt de belangstelling van verschillende kanten.
U mag daarbij denken aan industriële bedrijven als General Electric, maar ook aan Google, en IBM die de intelligente software willen regelen. Amerikaanse bedrijven hebben alleen al in de eerste helft USD 3 miljard geïnvesteerd in nieuwe technologieën. Wat ze niet in huis hebben, dat kopen ze in. Er is in de VS alweer een golf aan smart grid start ups, die luisteren naar namen als Comverge, Fat Spaniel, Gridpoint en Enernoc.
Hoe belangrijk de markt is, spreekt wel uit een opmerking van Jeffrey Immelt, CEO van GE. Hij omschreef smart grid als ‘the biggest investment of the first half of the century.
Cor Wijtvliet
De auteur is zelfstandig gevestigd analist. Hij schrijft over uiteenlopende onderwerpen die de beleggingswereld raken. Daarnaast geeft hij lezingen en presentaties.
Informatie: corwijtvliet@dekritischebelegger.nl
Pingback: Grote muur van zorgen onnodig « De Kritische Belegger-forum