Groot was de wereldwijde opluchting aan het begin van deze week, toen President Obama zich bereid verklaarde om met president Poetin van Rusland te overleggen over hoe het nu verder moet met de voorraden chemische wapens van Syrië.
De soepele opstelling van Obama was het resultaat van een snelle opeenvolging van gebeurtenissen aan het begin van de week. Op maandagochtend 9 september zei de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, John Kerry, dat hij president Assad nog en kans gaf om afstand te doen van zijn voorraden chemische wapens. De woorden van de minister waren nog niet koud of zijn Russische tegenvoeter Lavrov zei, dat hij het Syrische regime onder druk zou zetten om de wapens onder internationale controle te plaatsen.
Daarmee trokken de Russen geheel onverwachts het politieke initiatief naar zich, want veel Europese leiders en ook Ban-Ki Moon, secretaris-generaal van de Verenigde Naties omarmden het voorstel. Uiteindelijk ging een dag later ook Assad akkoord. In laatste instantie reageerde president Obama positief. Hij moest feitelijk wel, want het werd steeds duidelijker dat hij niet op voldoende steun van het Congres kon rekenen. Ook het Amerikaanse volk reageerde louter negatief op de plannen van de president. De voorstellen van Poetin en Lavrov gaven Obama de gelegenheid om min of meer elegant de terugtocht te blazen. Het is echter onvoldoende om de indruk van een weifelende president weg te poetsen.
De vraag, die resteert, is of nu het Syrië probleem nu definitief van de tafel is. Dat lijkt iets te prematuur. Voorlopig is er alleen maar sprake van een bereidheid om te gaan praten met elkaar. Hoe de agenda eruit gaat zien, is nog onbekend. Maar een ding is al duidelijk. De Russen zullen nooit accepteren, dat Assad politiek in het nauw raakt. Ze zullen daarom in de eerste plaats heel veel tijd willen winnen. In de Veiligheidsraad zullen ze erop blijven hameren, dat Syrië niet meer onder druk mag worden gezet. Het is nog de vraag hoelang en hoever de Amerikanen bereid zijn mee te gaan met het Russisch gemarchandeer. Als de Amerikanen op een gegeven moment opnieuw een streep in het zand zetten, dan zijn de poppen weer aan het dansen met alle mogelijke consequenties van dien.
Politieke impasse
Wat er dan zoal kan gebeuren, bleek afgelopen weekeinde, toen de bijeenkomst van de G20 op een fiasco dreigde uit te lopen. In een reactie op de politieke impasse en op het dreigende wapengekletter stegen de prijzen voor een vat olie op vrijdag 6 september met 2%. Een vat Brentolie noteerde aan het einde van de dag $ 116,12.De prijsstijging is een duidelijke aanwijzing, dat financiële markten een Amerikaanse aanval voor zeer wel mogelijk hielden. Dat zou echter de Doos van Pandora in het Midden Oosten kunnen openen. Iran, bondgenoot van Syrië en aartsvijand van Israël, heeft nadrukkelijk gedreigd dat een aanval reacties van haar zijde tegen Israël zou ontlokken.
Als Iran inderdaad de daad bij het woord voegt, wint een op zich beperkt en lokaal conflict aan schaal. Het kan zomaar, dat de VS zich dan gedwongen zien om Israël te ondersteunen en aanvallen gaat uitvoeren op Iraanse doelen.
Instabiliteit
Dat zou de onrust en instabiliteit in de regio naar een absoluut hoogtepunt jagen. Er is al grote politieke onrust in Egypte en chaos is troef in Libië. Daarmee zou de ongestoorde aanvoer van olie vanuit het Midden Oosten naar het Westen in gevaar komen. Om maar eens wat te noemen. Syrië, dat zelf over weinig olie beschikt, grenst aan Irak dat wel een belangrijke producent is. Bovendien lopen door Syrië belangrijke oliepijpleidingen. Het mag genoegzaam bekend zijn, dat het voor Iran niet zo heel moeilijk is om de Straat van Hormuz af te sluiten. Egypte op haar beurt, kan gemakkelijk het Suezkanaal afsluiten. In beide gevallen gaat het om vitale aanvoerroutes van olie naar het westen.
Het is derhalve aannemelijk dat de prijs van olie iets zal teruglopen, zolang de gesprekken gaande zijn. Zodra de geruchten over een mogelijke aanval opnieuw de ronde gaan doen, zullen prijzen. De uiteindelijke uitkomst van een aanval zou kunnen zijn, dat het prille economische herstel in Europa en de VS onder druk komt door de stijgende rekening voor olie.
Figuur 2 Midden Oosten kan zomaar een brandhaard worden
Andere factoren
Hoewel de oorlogsdreiging beslist de belangrijkste factor is voor de snelle prijsstijging, spelen er nog andere factoren een rol. Zo blijkt de Amerikaanse arbeidsmarkt minder snel te herstellen dan tot voor kort aangenomen. Weliswaar is de werkloosheid naar een niveau van 7,3% gedaald in augustus, maar dat is vooral te danken aan het afhaken van steeds meer Amerikanen. Die laten de arbeidsmarkt voorlopig links liggen. Dat maakt het er voor de Fed niet gemakkelijker op om snel te beginnen met taperen, het afbouwen van de monetaire verruimingsprogramma’s. De centrale bank stimuleert de economie nu nog met $ 85 miljard per maand. De tegenvallende ontwikkelingen waren voor de markt aanleiding om opgelucht adem te halen. Ook de prijs voor olie steeg daardoor licht.
Een tweede, niet onbelangrijke, oorzaak vormt de alsmaar groeiende bedrijvigheid van de Amerikaanse raffinaderijen. Daardoor stijgt de vraag naar olie. Dat is goed te merken aan de gestage daling van de voorraden in Cushing, Oklahoma. Die zijn gedaald naar het laagste niveau in 17 maanden. Volgens kenners is het niet uitgesloten, dat voorraden nog verder dalen. De Seaway pijpleiding vanuit Cushing naar de Golf van Mexico draait weer op volle toeren, waardoor er meer olie stroomt naar de havens aan de kust. Ook dat jaagt de prijzen omhoog.
Figuur 3 Olieprijs beweegt mee met de mate van oorlogsdreiging
INVINCO
Zoals de zaken en nu voorstaan, zal de opwaartse druk bij het minste of geringste oorlogsgerucht opnieuw gaan toenemen en zal de prijs van olie verder stijgen. Beleggers kunnen daar hun voordeel mee doen door actief de futuresmarkt te betreden. Dat kan heel aantrekkelijke rendementen genereren, maar de risico’s zijn navenant. Als u wenst te profiteren van stijgende olieprijzen, dan kunt u dat het best doen in samenwerking met een professional. Die kan de kansen en risico’ s goed inschatten. Die kennis behoedt u voor valkuilen op de weg naar rendement. Neem eens contact op met de handelstafel van INVINCO. Daar zullen ervaren handelaren u verder op weg helpen.
Gratis nieuwsbrief
INVINCO biedt wekelijks tips voor beleggers. Schrijf u nu vrijblijvend in op hun gratis nieuwsbrief.
Dit is een opinie van Invinco GmbH en het mag niet worden opgevat als beleggingsadvies of uitnodiging om te gaan beleggen. In het verleden behaalde rendementen bieden geen garantie voor de toekomst.
Wanneer je eens goed naar de grafiek van olie had gekeken had je kunnen zien dat vóordat er enig nieuws naar buiten kwam olie al in de stijgende trend zat. Deze topte en ging weer naar beneden, ook nog voor het ‘nieuws’ Oftewel, Olieprijs beweegt Niet mee met de mate van oorlogsdreiging. Men zou wel willen maar het is niet het geval. Wat je ziet is het patroon van olie, en daar vallen correcties ook onder. Met het analyseren van een grafiek kom je verder, maar dat is o zo moeilijk voor sommigen.