De prijs van tin gaat door het dak. Op de London Metal Exchange bedraagt de prijs voor driemaands levering nu bijna $ 23,400 per ton. Dat is 70% meer dan op het dieptepunt van 2020.
Tin is onmisbaar voor de wereldwijde electronica-industrie. De pandemie heeft het thuiswerken gepopulariseerd en dat jaagt de vraag naar electronic devices op. China wil bovendien een eigen halfgeleiderindustrie uit de grond stampen en heeft daarom grote voorraden tin aangelegd.
Daar staat tegenover dat de productie op sommige plaatsen in de wereld stokt dankzij de pandemie. Een tekort aan containers bemoeilijkt ook nog eens de aanvoer. Vooral de Amerikanen proberen ten koste van alles de hand op voldoende tin te leggen en dus stijgen de premies voor tin op de spotmarkten.
Het gevolg van al deze ontwikkelingen is dat voorraden wereldwijd op een gevaarlijk laag niveau beland zijn. Nieuwe mijnen ontwikkelen kost een tijdje en dat is dus geen oplossing. De snelste oplossing is om de productie van bestaande mijnen op te voeren. Daar past een maar bij. Dan moet de prijs naar een niveau van $ 25.000 per ton.
Meestal pakt technologie fnuikend uit voor commodities, maar soms gebeurt het omgekeerde. Tin is daar een sterk voorbeeld van.
