Het is al vaker geconstateerd. De neergang van de fossiele industrie lijkt niet meer te stoppen. Een recent voorbeeld van neergang is de gang van zaken bij de klassieke offshore industrie in de VS.
In 2010, ten tijde van het Deepwater Horizon ongeluk, beliepen investeringen in deze tak van sport een bedrag van $ 154 miljard. Investeringen in de offshore windindustrie waren toen nog $ 0. Dit jaar zijn investeringen in de windindustrie $ 78 miljard groot tegen $ 82 miljard voor de olie-industrie.
De windindustrie profiteert van twee belangrijke factoren. De eerste is de factor prijs. Kosten dalen in snel tempo en blijven voorlopig nog in snel tempo dalen. De klassieke offshore ziet de kosten juist stijgen evenals de zorgen over het milieu.
De 2de factor is die van de politiek. Tot dusverre waren het vooral democratische kuststaten die investeringen in wind aanjoegen. Er zijn echter aanwijzingen dat ook steeds meer Republikeinse kuststaten weinig meer voelen voor het offshore zoeken naar olie en gas. Ze werken actief plannen van president Trump tegen, bedoeld om de offshore industrie nieuwe impulsen te geven.
Het gevolg is dat de belangstelling voor offshore exploitatie aan het dalen is. Is dit de zoveelste nagel aan de doodskist van de olie-industrie? Het lijkt er sterk op.
