Het negeren van ESG-normen in de bedrijfsvoering kan een dure aangelegenheid worden. Nu al zien sommige bedrijven zich opgescheept met zogeheten stranded assets. Ook is de dreiging van desinvesteringscampagnes niet langer denkbeeldig.
Daar komt nu de dreiging van rechtszaken bij. Die waren tot nu toe vaak klimaat gerelateerd. Daar komen nu nog sociale en governance kwesties bij zoals slavernij in de supply chain en gebrekkige verslaglegging van ESG-data.
Bedrijven als Nestle en Cargill weten daar alles van. Zij moeten zich voor de hoogste Amerikaanse rechter verdedigen tegen de beschuldiging van kinderarbeid in hun supply chain.
Verliezen zij hun zaak, dan kunnen vooral multinationals de borst nat maken. Zij zijn de voornaamste doelwitten van ESG-gerelateerde claims. Al die claims kunnen erg in de papieren gaan lopen en bezorgen steeds meer imagoschade
Wat te doen? Het lijkt verstandig om mensen en middelen vrij te maken om wantoestanden in de eigen supply chain op te sporen, te monitoren en op topmanagement niveau onder de aandacht te brengen.
Ook zouden bedrijven er verstandig aan doen om in hun verslaglegging even serieuze aandacht te besteden aan ESG-data als aan de financiële en bedrijfseconomische data.
Dat is waarschijnlijk gemakkelijker gezegd dan gedaan!
Start met Automatisch Beleggen
Even geen Amerikaanse verkiezingen, maar aandacht voor iets wat veel belangrijker is.
Het gaat gewoon goed met renewable energie. De afgelopen 10 jaar is de consumptie van schone energie, zoals wind- en zonne-energie, jaarlijks met 16% gegroeid.
De prijs van tin gaat door het dak. Op de London Metal Exchange bedraagt de prijs voor driemaands levering nu bijna $ 23,400 per ton. Dat is 70% meer dan op het dieptepunt van 2020.
Is het deze keer anders? Natuurlijk, de energiesector heeft het eerder meegemaakt dat prijzen door de vloer gingen, maar steeds weer rekenden ze erop dat zulks tijdelijk zou zijn.
