De pandemie dwingt veel grote bedrijven met de billen bloot te gaan. Ze zitten, zeker in de VS, tot over hun oren in de schulden en dat is zeker in crisistijden bepaald geen pre.
De oplossing tot dusverre is het aangaan van nog meer schulden. Grote bedrijven hebben voor miljarden aan obligatieleningen geplaatst en hebben zich met verve en veel plezier gestort op de schier eindeloze geldstromen van overheden en centrale banken.
Het resultaat is, dat beleggers er nu meer dan ooit vanuit gaan dat overheden en centrale banken altijd weer ook bedrijven met grote schuldproblemen overeind zullen houden. Slecht en onverantwoord gedrag wordt zodoende beloond in plaats van afgestraft.
Als de crisis voorbij is, zullen veel bedrijven nog meer schulden torsen en nog zwakker aan de volgende crisis beginnen.
Hoe aan deze vicieuze cirkel te ontkomen? Een eerste stap zou kunnen zijn om schulden maken fiscaal minder aantrekkelijk te maken. Een tweede stap zou kunnen zijn het bonusbeleid aan te passen. Ceo’s zouden niet beloond mogen worden voor het aangaan van altijd maar meer schuld om zo de WpA kunstmatig te verhogen. En misschien moet ook het gedrag van de grote institutionele beleggers, zoals pensioenfondsen, veranderen. Die moedigen het aangaan van schulden immers aan!
Dat dit soort conclusies nu pas wordt getrokken is toch om te schenken.