Banken speculeren bij voorkeur op de financiële markten want daar is geld te verdienen (lees: bonussen). Geld van spaarders is niet nodig want ze kunnen geld creëren uit gebakken lucht en als hun speculaties verkeerd uitvallen, kunnen ze altijd terugvallen op de belastingbetaler die hen zal redden. Ze zijn te groot om te vallen en manipuleren daarom naar hartenlust de financiële markten geholpen door hun grote ‘broers’ de centrale banken.
In het nieuwe boek van Joris Luyendijk ‘Dit kan niet waar zijn’ krijgen we een kijkje in de keuken van financiële instellingen. Ontluisterend is dat werknemers bij banken slechts een klein stukje van de financiële puzzel overzien en niemand de gevolgen kan inschatten voor het gehele systeem als er ergens een alarmbelletje rinkelt. Onderstaand passage uit het boek vat dit griezelig goed samen.
“Je zit in een vliegtuig. Het bordje stoelriemen vast is uit, de stewardess heeft je net een drankje gebracht en nu twijfel je tussen het inflight entertainment of toch dat spannende boek. De man naast je nipt aan zijn whisky, je kijkt door het raampje naar de ondergaande zon, en dan zie je in een van de motoren plotseling een gigantische steekvlam. Je stoot je buurman aan en roept de stewardess, die na enige tijd verschijnt en meldt dat er inderdaad wat technische problemen zijn geweest, maar dat alles weer in orde is. Ze oogt zo kalm en zelfverzekerd dat je het bijna gelooft, maar je wurmt je toch langs je medepassagiers naar het gangpad, waar eerst de stewardess en dan de purser je tegenhouden, allebei met de boodschap: Gaat u alstublieft terug naar uw plaats. Je duwt ze opzij en weet de deur van de cockpit te grijpen, je trekt hem open en daar zit niemand.”
Afgelopen week werden voor het eerst de notulen gepubliceerd van de ECB. Hieruit werd pijnlijk duidelijk waarom de ECB besloot over te gaan tot QE. Niets doen zou grote risico’s mee zich mee kunnen brengen. Er werd vooral gevreesd voor een scherpe daling van de financiële markten. Er werd dus NIET besloten om tot QE over te gaan om de economie aan te zwengelen maar om de financiële markten (lees: de belangen van banken) te ondersteunen.
Bankenspeculaties brachten in 2008 het hele financiële systeem aan de afgrond. Onderstaand opnieuw een passage uit het boek van Joris Luyendijk
“De financiële wereld blijkt geen ver-van-mijn-bedshow. De financiële wereld is het bed zelf. En toen op 15 september 2008 de Amerikaanse bank Lehman Brothers failliet ging, stortte dat bed op een haar na in. Bankiers in de City hamsterden voedsel, zetten hun geld om in goud, of bereidden de evacuatie van hun kinderen naar het platteland voor.”
De bankiers zullen als het weer fout dreigt te gaan als eerste vluchten en de belastingbetaler opnieuw opschepen met de financiële schade.
‘Vrijhandel’
U denkt misschien, banken zetten de financiële markten naar hun hand maar gelukkig bestaat er nog zoiets als vrijhandel. Helaas, ook dit wordt al enige jaren gecontroleerd door grote multinationals zoals Google, Apple, Walmart, McDonalds, Microsoft en Pfizer. Handelsverdragen zijn tegenwoordig mondiale multinationalsverdragen. Deze verdragen beschermen wereldwijd de bezittingen en winsten van multinationals, maar gaan ten koste van banen en lonen in het Westen.
Fabricage gebeurt vrijwel niet meer in de VS maar in lage lonenlanden met materiaal uit andere landen. Uit deze grafiek blijkt duidelijk dat het aantal productiebanen sinds 1992 met ongeveer 30% is gedaald. Volgens het ‘Economic Policy Institute’ heeft de ‘North American Free Trade Act’ de VS ongeveer 700.000 banen gekost en dalende lonen.
Een nieuw handelsverdrag zit inmiddels in een vergevorderd stadium, namelijk het ‘Trans Pacific Partnership’. Een gigantisch verdrag van de VS met landen in Azië en de Pacific die 40% van de wereldhandel omvat. Op deze manier kunnen Westerse multinationals nog meer de handel controleren, zelfs landen juridisch vervolgen, om zo hun winsten te vergroten. Obama is een groot voorstander van dit verdrag om zo de invloed van wereldspeler China een hak te zetten. Dit ‘hogere’ doel is blijkbaar belangrijker dan het belang van de Amerikaanse arbeider.
Na socialisme en kapitalisme zitten we nu in een tijdperk van financiële repressie. Gevolg zijn een financiële tijdbom, minder banen en dalende lonen. We zitten allemaal in een vliegtuig op een door banken en multinationals geprogrammeerde automatische piloot. Wij, de passagiers, blijven ongewis van hun koers en als er iets fout gaat is het te laat om te ontsnappen.
Jan van Gemeren
www.gannanalist.com
