Het einde van de euro
Nog maar een jaar geleden was het ondenkbaar en onbespreekbaar, maar inmiddels is het ondenkbare denkbaar geworden en het onbespreekbare bespreekbaar: het einde van de euro.
Nog maar een jaar geleden was het ondenkbaar en onbespreekbaar, maar inmiddels is het ondenkbare denkbaar geworden en het onbespreekbare bespreekbaar: het einde van de euro.
De Euro is in groot gevaar. De Europese economie – en mogelijk ook de wereldeconomie – balanceert aan de rand van de afgrond. De belangrijkste directe reden: de enorme staatschulden.
Terwijl de ogen bij ons allerwegen gericht zijn op de afloop van de euro-schuldencrisis, komt ook in de Verenigde Staten een deadline nader.
Er komt (is) een “politieagent” die gaat beoordelen of landen geld mogen lenen uit de centrale pot of niet en onder welke voorwaarden.
De gulden was dus eigenlijk een slaaf van de D-mark. Beter een welvarende slaaf dan een armoedige zelfstandige? Heeft u ooit een ooit een welvarende slaaf gezien?
Men noemt ze Eurobonds, obligaties die zouden moeten worden uitgegeven door Euroland, maar dat is een vergissing. Eurobonds bestonden al toen de € nog moest worden ingevoerd.
Indien de geëxplodeerde rente die Italië moet betalen om haar staatsschuld te herfinancieren niet daalt is Italië failliet. De huidige staatsschuld is 1900 miljard euro.
November 2011 is min of meer een heugelijke maand. Vanaf nu telt de wereld 7 miljard inwoners. De kans is zeer groot dat deze boreling niet in een van de westerse landen het levenslicht ziet.
Structurele oplossing krijgen we nog niet voor de Eurocrises. Dramatisch koersverloop vandaag en gisteren op de borden vanwege het referendumspook van Griekenland.