Wie wat bewaart…

Er is de laatste tijd het nodige te doen rond het fenomeen ‘bewaarloon’. Zo zwengelde de Vereniging voor Effectenbezitters een discussie aan door de resultaten van een onderzoek naar de hoogte van bewaarloon te publiceren.

De VEB concludeerde dat beleggers met een portefeuille van € 100.000 al gauw € 200 per jaar aan bewaarloon moeten ophoesten. Inmiddels heeft de belangenvereniging aan zes grote banken en brokers gevraagd, hun bewaarloonpraktijken toe te lichten. Daarbij werd natuurlijk ook de onvermijdelijke vraag gesteld: bent u voornemens uw huidige kostenstructuur op korte termijn te herzien?

De toekomst zal uitwijzen of de banken en brokers in kwestie daartoe genegen zijn (ik vermoed van niet). Maar behalve het enigszins voorspelbare verzoek om afschaffing dan wel verlaging van de bewaartarieven, stelde de VEB nog enkele vragen. Eén daarvan vond ik wel interessant: welke kosten maakt u (de banken/brokers) precies die de huidige vaste of bewaarkosten rechtvaardigen?

Nu ben ik de laatste die in de bres springt voor de grootbanken of een lans wil breken voor hun (kosten)beleid. Maar werkend voor de Beleggers Coöperatie, kan ik wel iets zeggen over de kosten die wij als effectendienstverlener per rekening maken. Wat te denken van de toezichtkosten die de Autoriteit Financiële Markten dan wel De Nederlandsche Bank in rekening brengt? Om een beleggersgiro te kunnen aanbieden, dienen we voor iedere beleggersrekening jaarlijks een bedrag van € 35 te betalen. Dat is inclusief de Beleggers Compensatie Regeling (de beleggingsvariant van het depositogarantiestelsel) Let wel: dit bedrag zijn we sowieso kwijt, of beleggers nu wel of geen transacties doen via ons platform.

En wat te denken van kosten voor dataopslag en systeembeveiliging? Een financiële instelling moet -terecht- de privacy van haar klanten kunnen garanderen. Maar dat gaat niet vanzelf en is allerminst gratis. Detail: klantgegevens dienen minimaal zeven jaar bewaard te worden. En in een bedrijfsomgeving is tijd echt geld. Volgens de VEB stamt het woord ‘bewaarloon’ uit de tijd dat fysieke effecten in een kluis werden opgeborgen, maar in die motivatie gaat men wel voorbij aan de torenhoge kosten die ICT en beveiliging met zich meebrengen. De afweging dat banken bewaarloon in rekening blijven brengen, kan ik dus begrijpen. Zeker voor kleinere partijen is het doorberekenen van de kosten om een rekening actief te houden noodzakelijk.

Terug naar de VEB: dezelfde belangenvereniging die nu het bewaarloon weer onder de aandacht brengt, lanceerde in de jaren 90 VEB Bottomline, een platform waar beleggers tegen lage kosten effectentransacties konden doen. Onderdeel hiervan was een actie rond het afkopen van bewaarloon. Wie vooraf een bepaald bedrag betaalde, was levenslang verlost van de bewaarfee. VEB Bottomline en de bewaarloonactie staat al tijden niet meer open voor nieuwe cliënten.

Maar er vanuit gaande dat de banken het bewaarloon niet zullen afschaffen, is de gedachte om het bewaarloon af te kopen nog steeds interessant. Denk bijvoorbeeld aan obligatiebeleggers, of beleggers in ETF’s en beleggingsfondsen die weinig transacties doen, maar wel een portefeuille hebben van enkele tonnen, en daar ieder jaar weer een fors bedrag aan bewaarloon over moeten betalen. Zij zouden van tevoren kunnen uitrekenen na hoeveel jaar de ‘afkoopsom’ is terugverdiend.

Een idee om over na te denken.

Allard Gunnink
CoBeleggen

Disclaimer

Allard Gunnink is als redacteur werkzaam voor CoBeleggen. CoBeleggen is een initiatief van de Beleggers Coöperatie Nederland U.A. Deze column is niet bedoeld als beleggingsadvies.

[advertentie]

U kunt het bewaarloon bij Co afkopen en daarmee enorm op uw transactiekosten besparen. Co is tot 90% goedkoper dan banken en brokers. KLIK hier voor meer informatie.

[advertentie]

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.